1999 Man Booker ödülü ve 2003 Nobel Edebiyat ödülü almış olan Coetzee ile tanışmam, canım arkadaşım sayesinde oldu ona buradan çok teşekkür ediyorum. J.M. Coetzee, 1940'ta Güney Afrika'da doğmuş bir yazar. Aslında kitabın isminin neden utanç olduğunu ve kapaktaki köpek fotoğrafının anlamını kitabı bitirdiğinizde anlıyorsunuz. Kitap çok akıcı ve kişilik analizleri çok başarılı.Okurken sürekli diğer sayfaya geçme isteği uyandırıyor. Dramatik bir roman okumak isteyenlere kesinlikle tavsiye ederim. Hikayemizde üniversite hocası olan Profesör David, iki evlilik yapmış ve ikisinde de boşanmıştır. David, hayatının monoton olduğunu ve bağlanma problemi olduğunu düşünen bir karakter. Bir gün arzularına yenik düşüp kendinden yaşça küçük olan öğrencisiyle birlikte oluyor. Aslında bu birliktelik iki tarafında rızasıyla olan birliktelik olmasına rağmen zaman geçtikçe kız buna karşı çıkıyor ve olay okul yönetimine kadar gidiyor. Mesleğine son verilen David, evinden de uzaklaşmak istiyor. Uzaktaki bir çiftlikte yaşayan kızının yanına yerleşiyor. David kızının yanına yerleştikten sonra, çiftliklerine vahşi bir saldırı gerçekleşiyor ve bu durum hayatlarına yön veriyor. Aslında hikaye buradan sonra başlıyor diyebiliriz. Çünkü utanç duyulmasının sebebi, buradan sonraki sayfalarda saklı. Sadece David'in kızı Lucy'nin çiftliğinde yaşananlara tanık olmuyoruz, aynı zamanda Güney Afrika'nın arka planına da tanıklık ediyoruz. İnsanların başka insanları ve hayvanları nasıl sömürdüğüne şahit oluyoruz. Hayvan haklarının nasıl yok edildiğine, ırk ayrımının insanlara nasıl öğrenilmiş çaresizlik yaşattığına ve sömürünün insanı utandıran boyutuna tanık oluyoruz. Kitapta en sevdiğim alıntı ise şu oldu: "Arada bir düşmek," diyor, "belki de bize iyi gelir. Kafamızı kırmadıkça." (198. sayfa )

UtançJ. M. Coetzee · Can Yayınları · 20182,519 okunma

·

176 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

zeynep