Esselaa
"Nastyenkam öylesine çökmüş, öylesine cesareti kırılmış haldeydi ki, sanırım nihayet ona olan aşkımı anlamış ve benim bu çaresiz aşkıma acımaya başlamıştı."
Birkaç dakika sonra
Nastyenka: Biliyor musunuz neden bu kadar mutluyum? - dedi, - Size bakınca neden böyle mutlu oluyorum? Neden sizi bugün o kadar seviyorum?
-Neden? - diye sordum yüreğim titreyerek.
Nastyenka: Bana aşık olmadığınız için sizi seviyorum. Sizin yerinizde başkası olsaydı rahatsız etmeye başlar, asılır, ahlayıp vahlar, sızlanırdı, oysa siz ne kadar tatlısınız!
-Elimi öyle sıkıyordu ki neredeyse bağıracaktım. Gülmeye başladı. Fakat bir dakika sonra gayet ciddi bir tavırla:
Nastyenka: Tanrım! Nasıl bir dostsunuz siz! Sizi bana Tanrı yolladı! Şimdi yanımda olmasaydınız ne yapardım ben? Ne kadar diğerkamsınız! Bana beslediğiniz sevgi ne kadar güzel! Evlenince dostluğumuz ilerleyecek, kardeşten yakın olacağız. Sizi de neredeyse onun kadar seveceğim...
Sayfa 43Kitabı okudu
·
48 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.