Ada'dan ayrılan son kafilelere katılanlar; baba ocakları doğup büyüdükleri evlerinin kapılarını, içlerinde kalan son umut kırıntısını koruyarak "Belki döneriz" düşüncesiyle ka- patıp anahtarı saklarlar. Ancak vapura binip Anadolu kıyıla- rına doğru ilerledikçe ve geri dönüşü olmayan yola girdikleri düşüncesi ağır basınca anahtarları çıkarıp denize atmışlar. Girit göçmenlerinin bu konuda kendi aralarındaki sohbet- lerde, anahtarı denize atmanın birçoğunun davranış biçi- mine dönüştüğü anlaşılmıştır.
Sayfa 66Kitabı okudu
·
19 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.