Yazmaya zorluyorlar beni. İyi okumalar.
Tehlikeli biri sayılmam diyor şair artık, kalbimi kalın bir kitabın arasında kuruttum. Bu mesajı uzaya gönderesim var fakat artık yıldızlarını görmediğim bir gökyüzüne inancımı yitirdim. Yaşayan ölüleriz belki de, nasıl bir dümenin içinde yelkenlerimizi yırttılar, denize batırdılar bizi gören var mı ey ahali? Bu kötülüğün eksenine çekilen zihni ağır basan insanlar, suyun derinliklerinde boğulmama yarışı yapıyor. Peki biz neden hayatlarımızla misket oynamak zorundayız? Neden zengin çocuğun misketi hep bizim masum cam misketlerimizi kırıp geçiyor? Buna izin veren hangi puşt, söyleyin diyorum? Ses çıkmıyor. Şu zamanda kendimi nerede görmek istediğimi bilememek bazen acıtıyor, 25 yaşında ki bir insanın hayallerini sömüren hayat, enkazın altından çocuk cesetleri çıkartıyor. Devlet binalarının halısı masumların kanıyla kaplı, temizlikçileri isyan etse ne yazar? Bin maymun ve bin aslan arasında geçen savaşın kaderini masum insanlar canlarıyla öderken?
·
29 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.