Servet-i Fünuncuların sanat sanat içindir anlayışından ve ağdalı Türkçelerinden ziyade sanatı toplum için gören Hüseyin Rahmi gözlemciliğini ve bunu mizahla sunmasını bir kez daha alkışlıyorum. Dönemin İstanbul çevrelerindeki yanlış batılılaşmayı, aile hayatını, ahlakı gibi birçok durumu bir yalı çerçevesinde ele alıp gözlemlerini ustaca sunup bir de bunu mizahla karıştırmış. Okurken eğlendiriyor ama maalesef bir yüzyıl geçse de eleştirdiği şeylerin pek de değişmediğini görüyorsunuz. Mürebbiye görünümlü fahişe insan sarrafı ahlaklı görünümlü beybaba sadık koca görünümlü sahtekar Sadri ve ahlak bekçisi görünümlü kıskanç eda…. Kitabın sonuna doğru Dehri Efendinin niyetini az çok anlamıştım ama acaba amca bey ile Sadrç gerçekte olanları biliyorlarmıydı acaba? Bir söz de yayıncıya söylemek isterim bu kitap okunmadan bu kapak yapılmış sanırım. Anjel bile kendini bu kadar açık ilan etmezken kitabın kapağı neyin ne olduğunu bağırmış. Kitabı okuduktan sonra benim aklımdaki kapak sayfası bir koru ve yalı olurdu herhalde

MürebbiyeHüseyin Rahmi Gürpınar · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 20247,6bin okunma

·

21 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

biokubiseyret