Bu yazı Mustafa Adak dostuma ithaf edilmiştir.
Müptela
Ortalık sidik kokuyordu. Burnuyla havayı koklaya koklaya izini sürdü kokunun ve buldu. Oturduğu bankta arada bir burnuna gelen kesif sidik kokusunun kaynağı kendi pantolonuydu. Bir saat kadar önce diplerinde keskin, gözleri acıtan bir amonyak kokusu olan tarihi sur duvarına hacet giderirken duyduğu ayak seslerinden irkilmiş, hemen
··
53 görüntüleme
Değerli okurlar, ben bu yazıyı Mustafa Adak arkadaşımın başına gelen çirkin bir olaya dikkat çekmek için ona ithaf ettim. Aslında amacım onun kaleme aldığı yazının altına üzüntü duyduğumu yazmaktı. Ne yazısını ne de kendisini bulabildim. Kaldı ki Mustafa Adak’la hayata bakışımız, siyasi duruşumuz oldukça farklı. Birçok konuda fikirlerimiz taban tabana zıt. Belki de tek ortak yanımız edebiyat ve (yazdıklarından, paylaştıklarından anladığım kadarıyla) şiddetin her türüne, ayrımcılığa karşı olmamızdır. Kim olursa olsun bir insanın, sırf farklı düşündüğü için şiddete uğraması benim açımdan asla kabul edilebilir bir şey değil. Profilime bakarsanız #18574416 gibi bir yazıyı paylaştığımı görebilirsiniz. Çünkü ben kendimi böyle davrandığım zaman insan olarak hissediyorum.
Bu yorum görüntülenemiyor
Bu yorum görüntülenemiyor
Çok sağlam bir öykü olmuş hocam. Elinize sağlık. Vüs'at Orhan Bener sandım bir an yazanı.. Yalan yok.. :)
Oldukça eskiden yazdığım bir öykü. Üstünde düzeltme yapamadım. Yapmadım. Teşekkür ederim böyle düşünmenize. Üstada benzetmenizden onur duydum.
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.