“Ama omurgan noksan! Ve hepimiz böyleyiz, iç dünyamız allak bullak. Bizi kim eğerse, onun önünde eğiliyoruz, o kadar. Temel haklarımız bile yok, bu yüzden de kötü kişileriz! Ruhlarımızdan başka satacak bir şeyimiz yok. Yaşamımız aşağılanıyor: Gençliğimizde toprağı baştan çıkarıyoruz, yaşlandık mı, gökyüzünü yüceltmeye başlayıp, manastırlara sığınıyor, kutsal topraklarda hacı olmaya çalışıyoruz…”
Sayfa 40 - Oda YayınlarıKitabı okudu
·
30 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.