...
O gün yaşadıklarımızın hiçbiri,ne savaş meydanı ne de gördüğümüz ölü savaşçı yıkmıştı beni,hatta duvarların içinden gelen sinek vızıltıları bile yıkamamıştı ama bu yıktı işte: Pis kokulu bir peynir diliminin üstündeki kim olduğu bilinmeyen bir adamın diş izleri. Yüzümü elleriminin arasına aldım ve Troya'nın mahvına, Primios'un ölümüne ,halkının yok oluşuna ağladım.
Sayfa 135Kitabı okudu
·
24 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.