Uzun zamandır hiç bir kalem damağımda bu kadar samimi bir tat bırakmamıştı. Özellikle altını çizmek istediğim kısım ise; ilk 50 sayfada sabır göstermem gerektiği bilgisiydi. İncelemesini bu notla paylaşan arkadaşa teşekkür ederim.
Bu kısımdan sonrası kitabı okumayan kişiler için heyecan azaltıcı nitelikte olabilir :) (spoiler)
Dilini, olay akışını , kısaca her öğesini çok sevdim. Fakat kitabın sonunda ; siyah lale yetiştiricisi olarak Rosa açıklandığında , Van Barle’nin aklından geçenleri Rosa bilebilse sanıyorum ki Van Barle’nin kalan hayatı da acı dolu geçiyor olacaktı. Keza Rosa’un kendisine ihanet ederek siyah laleyi çaldığını düşündü.Üstünde durulmadan bir cümle ile aktarılmış olsa da Rosa’nın bunu bilse yaşayacağı hayal kırıklığı bir okuyucu olarak benimde kalbimi kırmadı değil…