Schneider cüzdanından posta kartı iriliğinde bir fotoğraf çıkararak Brunet’ye uzattı; Brunet kartta karanlık yüzlü bir kadın resmi gördü; gülümsüyordu, fakat Brunet bu gülüşe ömründe ilk defa rastlıyordu. Kadın bu dünyada toplama kampları, savaşlar, kışlara kapatılan esirler bulunduğunu bildiği halde gülen bir insana benziyordu. Savaşı kaybeden tarih artıklarına bu gülüşle bakıyordu.
Gufo Yayınları