Zamanın kokusu, Byung Chul Han'ın 
Marcel Proust ve 
Martin Heidegger'in görüşleri üzerinden yazdığı felsefi metin. Kitapta günümüzde zamanın hızlandığına dair söylemlere karşı yazarın düşüncelerini okuyoruz. Aslında hızlanma sandığımız, "diskroni" denilen "zamanın çekim gücündeki zayıflama, yani zamanın bozulması" anlamına gelen durumdur.
İnsanın elinde bedeninden başka hiçbir şey yoktur. İnsan bu bedeni zamana karşı korumak için uğraşır. Bu yüzden bugün ölmek çok zordur.
Yazar Nietzsche’nin son insanından bahsediyor bizlere. Kendini sağlığını korumaya adamış, zamanında ölmeyi beceremeyen, 'hedonist son insan' uygunsuz zamanda ölmeye mahkumdur. Doğru zaman, uygunsuz zamana yenilmiştir artık.
Zamanın efendisi Tanrı değil insandır. Tanrı egemen düzene nihailik veren mercidir. Kalıcı bir "şimdi" nin temsilcisidir.
"
Zygmunt Bauman'a göre modern insan yeryüzünde, bir çölde dolaşır gibi dolaşan ve biçimi olmayan şeylere biçim, arızi şeylere süreklilik vererek parçalı şeylerden bir bütün oluşturan bir hacıdır."
Modern hacı "projeli yaşam" sürer.
Yazarın şimdiye kadar okuduğum eserlerinde, beni en zorlayan, en düşündüren ve felsefi anlamda en beğendiğim sanırım bu eser oldu. Okuması basit görünse de sıradan olmayan, zaman konusunda kitap bittiğinde bile size bir şeyleri sorgulatacak eser.
İyi okumalar.
·
1.832 görüntüleme
Marcel proust daha da ayrıntıya girmeni tavsiye ederm
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.