Gönderi

Bir gün adamın birine bir köylük yerde rastlamışlar. Herif hem türkü söyler, hem çapa çapalarmış; doncak. — Sen kimsin? demişler. — Na! Demiş, şu ağaç altında uyku kestiren herifin uşağıyım. — Nerede yatarsın? — Samanlıkta. — Ne yer, ne içersin? — Bey ne verirse. — Ne verir? — Kuru ekmekle soğan... — Hiç dertlenir misin? — O da neye? — Yani ya, kederlenir misin? — Bilmem öyle şey, demiş, ben cahilim. — Hah, demişler, aradığımız adam! — Aman, biz de seni anyorduk. Versene şu gömleğini bize, sana bir kese altın verelim. — Gömleğim yok ki...
·
15 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.