Galata
Bugün kafam esti; yıllardır, doğru kişiyi beklediğim için çıkamadığım Galata kulesine çıktım. Bilirsiniz efsanesi ile meşhurdur. Üstelik hava yağmurluydu. Akşam vaktiydi. Dolayısıyla rahatsız edici bi kalabalık yoktu.Tarifi mümkün olmayan bir huzurla doldu içim. Yağmurda İstanbul ayaklarımın altındayken ıslanmak, yer çekimine meydan okuyup damlalarla göğe yükselmek gibi bir histi. Zaten mesleki bir deformasyon olarak malzemeye dokunma isteğine karşı koyamadığım için, o ıslak taş ve demirlere tutunduğumda tarihi yarımada benim hükmüm altındaydı artık :) eşsiz main character anlarımdan biri daha eklendi hikayeme. Ne mutlu.
·
33 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.