İnsanın da toprağa benzer ortak bir kaderi vardır. Dünyevi ihtirasların girdabında çöllerdeki kum fırtınaları gibi çalkalanır durur. Nefsin sultasında kendisini perişân eder. Ancak nefs engelini aşması neticesinde kâmilleşir. Toprağın bahar yağmurlarıyla hayat bulması gibi feyz ve rahmet tecellilerine nail olarak diğergâmlaşır. Böylece kendisine gelen nimetleri, bir bahar bereketinin güzellik ve bolluğu içerisinde Allah rızâsı için münbit topraklar misâli etrafina infâk eder.
·
113 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.