Gönderi

Hikayenin her zerresinde varım. Üstelik her sene…
Assos'a varmak üzereydik, son 1 saattir hiç konuşmamıştık, ben araba sürmüştüm o da uyuklamıştı. Bir zamanlar Aristo’nun yaşadığı topraklara etimizle, mangalımızla, Doblo’muzla girmiştik. Uyandı, Behramkale'deki muhteşem manzarayı gördü. Çok mutluydu, bi sigara yakıp radyoyu açtı. Bu yaz en sevdiğimiz şarkı olan "Poşete Yazık" çalıyordu. Mutluluğu perçinlensin diye "Ver sesi, ver sesi, tesisat güçlü, kaldırır?" dedim vitesi değiştirirken. Kendimden, yaptiklarımdan asla utanmıyordum sadece çağımın gerçeklerini yaşıyordum. Tatil başlamıştı.
Sayfa 120
·
47 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.