1968 yılında Özel Olimpiyatlar sırasında çok güzel bir iyilik örneğine tanık oldum. Katılımcılardan biri Kim Peek'ti. Kim, kısa mesafe yarışlarında yarışan, beyni hasar görmüş, ciddi derecede özürlü bir çocuktu.
Kim, beyinleri hasarlı iki atletle birlikte yarışıyordu. Tekerlekli sandalyelerindeydiler bu üç yarışmacı. Başlama işareti verilir verilmez, Kim diğer ikisinin önüne geçmişti ve açık farkla öndeydi. Bitiş noktasına az bir mesafe kala, arkasındakilere bakmak için başını çevirdi. Yarışçı kızın tekerlekli sandalyesi olduğu yerde dönmüş ve kızı duvara sıkıştırmıştı. Kim hemen durdu, geri döndü ve kızı bitiş çizgisine kadar itti. Tabi bu esnada diğer yarışmacı yarışı kazanmış, kız ise ikinci olmuştu. Kim ise kaybetti.
Gerçekten kaybetti mi? Kim'i ayakta alkışlayan izleyiciler hiç de öyle düşünmüyordu.
·
48 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.