(Spoiler bulunur) Kitap platonik bir aşk hikayesini konu alıyor. Kadın karakterimiz çocuk yaşta komşusuna müthiş bir bağla bağlanıyor. Evinden taşındığında, ondan uzak kaldığı seneler sonunda bile onu kalbinden atamıyor. Ama aşık olduğu kişi, onun uğruna ölüp biten bu kadını birkaç sene aralıklarla karşılaşmalarına, görüşmelerine rağmen tanımıyor bile. Her seferinde başka birisi olarak zannedip öyle görüşüyor. Ne acı büyük bir aşkla bağlı olduğunun birinin hayatında en ufak bir iz bile bırakamamak. Okurken hayret ettim, üzüldüm de. Kimse hayatını bir erkeğe veya kadına bu denli adamamalı bence. Ki adanan karakterimizin bundan haberi dahi yok. Olsa bile hiç kimse için böyle bir şeye değmez. Bu konularda çok keskin konuşmamak lazım tabii ki. Ne zaman ne olacağı belli olmaz, Allah göstermesin. Ama hiç kimse kişinin kendine olan saygısından önemli değildir. Zaten kimse gözümüzde büyüttüğümüz kadar da büyük değildir. Onu güzel yapan bizim o kişiye karşı duyduğumuz sevgidir. Sevgi bitince çok düz bir insan gibi gelmesinin sebebi de budur.

Bilinmeyen Bir Kadının MektubuStefan Zweig · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 2022226,2bin okunma

·

11 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Şeyma