Gönderi

İnsan bazen kendini bilmediği büyülü bir akıntının içinde sürükleniyormuş gibi hisseder. Hatta yolun sonunun iyi bir yere varmayacağını, vardığında ise artık geri dönüşü olmayacağını... Sürüklenirken bunun farkında olanlar, akıntının kenarındaki ot parçalarını tutarak kendini durdurmaya çalışır. Çünkü artık gözü açılmıştır, her şeyin farkındadır ve sonunda pişman olmak istemez. Ama kendini akıntının büyüsüne kaptırıp, yolun sonunu hesaba katamayanlar ömür boyu ıstırap ve pişmanlık içinde kıvranacak, zamanı geri almak istese de bunu ne yazık ki başaramayacaktır.
Sayfa 74 - Epsilon yayıneviKitabı okudu
·
25 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.