"... sürekli aslında var olmayan ve hayata anlam ve değer kattığına inandığımız için bizzat kendi kendimize icat ettiğimiz bir şeyler için yaşıyoruz; burada ise peşinden koştuğunuz bu anlam ve değere kısmen de olsa boş verebiliyor ya da sizi kederlendiren beyhudeliğinin farkına varabiliyorsunuz. Ve işte bu anda üzerinize bir bitkinlik, bir hüzün çöküveriyor. Anlıyorum tabii, anlamaz mıyım?"
Sayfa 30Kitabı okudu
·
6 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.