Ağacın gövdesine vurdu. Bir daha. Sonra bir daha ve bir daha.Ağaca attığı her tekmede içindeki gerginlik çözülüyordu ve en sonunda o gerginlik anlaşılması güç çığlıklar halinde dışarı çıktı.Bağırdı, ağacı tekmeledi ve yine bağırdı. Bağırmak iyi geliyordu.
Sayfa 261 - Pegasus YayınlarıKitabı okudu
·
19 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.