Hocam, sabah sabah tarumar ettiniz! Ne denilebilir ki, Rabbim rahmet eylesin, mekânı Cennet olsun, demekten başka.
İnsanoğlunun fıtratında vardır; nankördür, değer bilmez, deriz geçiştiririz de, illâki büyük bir bedel mi ödemesi gerek, aklının başına gelmesi için! Ama ne yazık ki, bu bir hakikat. Teşbihte hata yoktur, derler. Varılan sonuç vahim olsa da...
Değil mi ki, masum birinin kanı akmalı, önlem alınabilsin! Masum biri sadistçe katledilmeli ki, sonrasında alınan tedbirler aynı durumda olan bireylere, bir örnek teşkil edilebilsin!
Güzel ülkemin güzel insanları umarım bir gün, elimizdekileri kaybetmeden değer vermeyi de, kıymet bilmeyi de öğreniriz.
Kaleminize sağlık, Hüseyin Bey. Yine kaleminizi konuşturmuşsunuz. Duyarlı bir insan olabilmek inancıyla!
Selam ve sevgiler...