"+ Peki sen bu resmin neresinde yer alıyorsun?
- Ben çerçeveyim. Kırılıp resim düşünceye kadar fark edilmem."
Ben de ayaklarım, tüm yükü sırtımda taşıyan...
Ben resmin kağıtıyım boya olmak için çok emek verdim mücadele ettim ne darbeler gördüm ne devrimler gördüm dünya bilmem kaç milim kaydı yıllar geçti yollar geçti seller oldu depremler oldu savaşlar oldu ben yine her zamanki gibi insanlara umut rengi gökkuşağı olan o boyayım 🌼☀️
Bu zarif sehpanın ayaklarıyım, sessizce , günbe gün adeta nöbette bekleyen, görevini hakkıyla yapan ancak yokluğunda kıymeti bilinen...
Yorumlar o kadar güzel ki bir şey yazamadım, şairane insanları görünce bir mutluluk geldi bana :)
Ben fotoğrafta ki paltoyum - Gogol’un Paltosu - Sıradan insanların çektiği sıkıntıları, maruz kaldığı eşitsizlikleri ve çektikleri acıları hisseden …
Niyet ettim tüm güzel yorumları beğenmeye, herkes mükemmel şeyler yazmış 😁
Bazen çiçeğiz solana dek fark edilmeyen, bazen çekmece nice sırları içimizde saklayan.
Ben çiçeğim sehpanın üzerini güzelleştiren fakat kuruduğumda hiç umursanmadan atılıp yerime başka çiçeklerin gelecegini bilenim
Ben kırılan camım. Kırıldığım herkes tarafından görülür ama beni toplayıp çöpe atarlar yani umursamazlar pek. Zaten artık umursanmak da istemiyorum.
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.