İnsanın sonraki yaşamla ilgili evrelerin ayrımına varmaya başladığı döneme ben kırkımda ancak ulaştım. İnsanın altmış yaşındayken hasta ve ölüyor olmasını hiç trajik bulmadığım zamanlar oldu, bana göre bu yaşlarda hastalık ya da ölümle mücadele etmenin ya da onlardan yakınmanın hiç anlamı yoktu. Yaşlılar ölürdü. Şimdi görmeye başladım ki insan her evrede -kırk, elli, seksen- ölüme yenilinceye kadar, yaşama sıkı sıkıya sarılıyor.
Sayfa 28 - Arion Yayınevi, Çeviren: Nejla Özgür, Mayıs 1995, 1. BasımKitabı okudu
·
81 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.