Külək əsir... Yağan qarı
Çökəklərə doldurur.
Qar örtdükcə dolayları
Nə cığır, nə yol durur.
Elektrik dirəkləri
Yel əsdikcə laxlayır,
Qışın dəli küləkləri
Keçənləri saxlayır.
Gah qapını, pəncərəni,
Gah tavanı döyür yel.
Dəli çovğun dağ-dərəni
Düzləyəcək elə bil.
Sanki bir də susmayacaq
Bu sərt çovğun, bu boran...
Səhər oldu baxdım, ancaq
Sakit idi asiman.
Yer üzünü örtsə də qar
Göyün üzü duruldu,
Yoxsa ruzgar, dəli ruzgar
Birdən-birə yoruldu?
Gəncliyim də belə keçdi -
Dünənki ruzgar kimi:
Sinə vurub elə keçdi,
Susdu dalğalar kimi.
Coşdurammaz onu bir kəs,
Kim qaytarar onu, kim?
Yox, yox, bir də geri dönməz
O dəlisov gəncliyim.
Sayfa 224