İbn Teymiyye rahimehullah şöyle demiştir:
ليس لأحد أن يكفر أحداً من المسلمين، وإن أخطأ وغلط، حتى تقام عليه الحجة، وتبين له المحجة والتكفير له شروط وموانع قد تنتفي في حق المعين، وإن تكفير المطلق لا يستلزم تكفير المعين إلا إذا وجدت الشروط، وانتفت الموانع
Hata ve yanlış yapsa bile, onun üzerine ikametul hucce yapılmadıkça, hiç kimsenin bir müslümanı tekfir etmeye hakkı yoktur. Şartlar oluşmadıkça, ve engeller kalkmadıkça mutlak tekfir muayyen tekfiri gerektirmez.
Mecmû el Fetêva 12/487