Demokritos kusursuz bir materyalistti; ona göre, gördüğümüz gibi, ruh atomlardan oluşmaktaydı ve düşünce fiziksel bir süreçti. Evrende hiçbir amaç yoktu; yalnızca mekanik yasalarını yönettiği atomlar vardı. Popüler dine inanmadı ve Anaksagoras'ın nousuna karşı çıktı. Etik konusunda neşesi olması yaşamın amacı saydı, ılımlılığı ve kültürü ona ulaşmanın en iyi yolu olarak gördü. Şiddetli ve tutkulu hiçbir şeyden hoşlanmadı; seksi onaylamadı, çünkü ona göre seks, hazzın bilinci bunaltmasını gerektirmekteydi. Dostluğa değer verdi; ama kadınlar hakkında kötü düşündü ve eğitimleri felsefeyi engellediği için, çocuk istemedi. Bütün bu konularda Jeremy Bentham'a çok benziyordu; Yunanların demokrasi dediği şeye duyduğu sevgi de öyleydi.
Sayfa 148
·
92 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.