Gönderi

Aldım otuz beş yaşımı, o canım ağzını, sana geldim Bir pencerede bir kadın yavaş yavaş soyunuyordu, bakmadım Dünyalar değişti gerimde, gerimde güneşler, çocuk gözleri Bir pazar alıp kırlara çıkardığım yalnızlığım. Kalktık aşağı odalara indik, göğe yakın oturduk Bir yer evrende ille düşecekti duyacaktık O gün o gece o sabah öyle hep bekledik durduk. Ellerin aklıma geldi de kalktım sana geldim Bütün gece öptüğüm yerlerin bin yıllık yalnızlığımdı Bir doldu bir boşaldı yukarı odalar, yörede çocuklar uyandı Kirli bir ses bir su aktı durdu gecede, duyduk Bir adam ne kadar sıkıldı ki uzun uzun kahve ısmarladı. Böyle hep yangınlar, açlıklardı alan göğümüzü Anladık aşkımızdı daha bin yıl yaşayacak başka değil. Sunu Aldım her gün biraz biraz umutsuzlukları sildim Karalara akları çıkardım bu şiiri yazdım.
Kötü Evlere İnen Balad
·
141 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.