Dilediğim gibi ağlayamadım, ağlayamıyorum. Konuşma hakkım gibi, ağlama hakkım da elimden alınmış sanki. Birileri ne yapıp yapıp ağlamamı, konuşmamı önlüyor. Sonra bir ur gibi içimde büyüyeceğini bilmesem umursamazdım belki; ama şimdi biliyorum. Birikiyor bunlar, geriye dönülüp onarılamadığı için yaralar açıyor, eskileri kanatıyor durmadan..
Sayfa 40 - Simavi YayınlarıKitabı okudu
·
9 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.