Çünkü annemin kafasında -tıpkı diğer annelerde olduğu gibi - her şeyi başaran, tüm sınavlardan yüksek not alan, sorun çıkarmayan, mükemmel proje çocuk algısı vardı. Ve kafasındaki çocuğu yetiştirmesine hiçbir şey engel olamazdı. O yıl bize misafir gelmesi yasaklanmıştı, televizyon ve bilgisayar emekli edilmişti, sütçü iki mahalle aşağıdan bağırıyordu, sokak kedileri bile beslenemeyince mahallemize uğramaz olmuştu. Sınavlardan düşük not almam onu hasta ederdi. Seksen beşten aşağı almam kalp krizi nedeniydi. Doksan dokuz başarısızlıktı. Yüz almak ise sınıfta sadece ben almışsam iyiydi. Sayıların yaşamıma yön verdiği bir dönemi yaşıyordum.
Sayfa 18Kitabı okudu
·
25 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.