Dostluğumuzun güzel bir simgesi olması adına hem ona hem kendime aldığım dostluğu iliklerime kadar hissedeceğimi düşündüğüm ve beni hayal kırıklığına uğratan kitap.. :)
Dürüst olmak gerekirse son sayfalarda ağladığım için kitabın tamamı mükemmeldi övgüleri yağdırmayacağım burda. Kitabın yarıdan fazlasını kendimi ittire ittire okudum. Sırf hediyelerim anlamını bulsun diye. 624 sayfa kitabın sadece son 100 sayfasında etkilenmeye başlıyorsunuz. Bunu kendime yakın bulduğum bir dostum olmadan okusaydım o kısımları bile anlamsız bulabilirdim belki, fakat bazı anlarda onu ve beni karakterlerin yerine koymadan, anılarda kaybolmadan okuyamadm :').
Kitabın ortalarına gelene kadar ise olan şeyler sinirlerinizi bozuyor, genel olarak tam bir olay yok. Bi olay oluyor bu olay üzerine başka bir şey gelişecek ve olay örgüsü devam edecek diyorsunuz ama yok. 500sayfa ne okudum, neden okudum diyebiliyorsunuz. Ne demek istediğimi eğer okursanız çok daha iyi anlarsınız ama şahsen pek anlamanız taraftarı değilim :)
Velhasıl kelam okurken dostluğu biraz hissetsek de iki ayrı ucu yaşamak ve bunun için karar vermek adına yaşadıkları beni daha çok etkiledi. Hayat bazen böyledir işte. Siz bir şeylere karar vermeye çalışırken o sizi alıp götürür..