Hz. Pîr buyurdular: Sevilen kimse güzeldir,fakat her güzel olanın ille de sevilmiş olması gerekmez. Güzellik, sevilir olabilmenin bir parçasıdır. Sevilmek asıldır, bir şey sevildiğinde elbette onda güzellik vardır.
Parça bütünden ayrılmaz, parça daima bütüne bitişiktir. Mecnun’un zamanında Leyla’dan çok daha güzeller vardı, ama onlar Mecnun tarafından sevilmediler. Mecnun’a, “Leyla’dan daha güzel kızlar var. Onları sana getirelim!” diyorlardı.
Mecnun onlara şöyle diyordu: “ Aslında ben Leyla’yı güzelliğinden dolayı sevmiyorum. Leyla benim için vücut güzelliği değil, o bir kadehtir. O kadehten ben şarap içiyorum. O şarabın aşığıyım ben. Siz kadehe bakıyorsunuz, şarabı görmüyorsunuz. Elimde altın ve mücevher işlemeli bir kadeh olsa, içi sirke veya şaraptan başka herhangi bir içecekle dolu olsa, neyime yarar ki? İçinde şarap bulunan yıpranmış ve kırık bir su kabağı, benim için altın bir kadehten veya benzeri yüz başka kadehten daha değerlidir!”
Sayfa 111Kitabı okudu
·
10 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.