Hakiki şeref, vacip olan vazifenin yerine getirilmesindeki muvaffakiyettedir. Bu vazife sebebiyle kul, Rabbini namazlarının her bir rekâtında övgüyle anar. Rabbi, kuluna merhametlidir, zira övgüyle anmasını ona Kendisi öğretmiştir! Övmesi süs, yermesi rüsvaylık olan Allah'ım! Övgünü elde etme muvaffakiyeti bahşeyle bizlere! Yermene sebep olacak şeyleri uzak eyle bizlerden! Ya Hayyu, ya Kayyûm!
Sayfa 67Kitabı okudu
·
14 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.