Dönüp hayvanlarla yaşayabileceğimi düşünüyorum,
öyle sakin ve kendine yeten varlıklar ki. Durup onları uzun uzun seyrediyorum.
Hallerinden endişe duymuyor, şikâyet etmiyorlar.
Geceleri uyumadan günahları için ağlamıyorlar karanlıkta, Tanrı'ya görevlerini tartışıp beni usandırmıyorlar,
biri bile doyumsuz değil,
biri bile bir şeylere sahip olma çılgınlığına kapılmış değil, biri bile bir diğerinin önünde diz çökmez,
ne de binlerce yıl önce yaşamış olan kendi türünün önünde,
Şu koca dünyada biri bile saygın ya da mutsuz değil.