“Ateşin ışığında Akhilleus’un gözleri parlaktı, titreşen gölgelerle çehresi keskin çizgilere bürünüyordu. Bu yüzü karanlıkta da, kılık değiştirmişken de tanırdım dedim kendi kendime. Deliliğin pençesindeyken bile tanırdım.”
Sayfa 87Kitabı okuyor
8 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.