Tutkulu karakterlerin yazarı Balzac, gündelik yaşamın şiirini gündelik yaşama mahkum olmuş herkese öğretmek isteyen halk yazarı Dickens ve bu ikisini referans noktası alarak asıl kahraman, insan ruhunun analisti Dostoyevski hakkında yazılmış güzel bir inceleme-deneme kitabı.
Dostoyevski yorumları biraz romantize edilmiş olsa da (Sibirya sürgününde çar için yazdığı methiye için “bizim için anlaşılmaz bir tevazu içinde” der mesela. Neyini anlamadın adam sürgünden kurtulmak istiyor sevgili Stefan) Zweig’ın kalemi her zamanki gibi şahane.
O zaman Dosto’nun arayışına katılalım: Kişi ne derece hakiki olmakta ve gerçek insanlığa ulaşmaktadır?
Şüphesiz ki; Tanrı'nın önünde vicdandan başka mahkeme yoktur.