Sanırsam bendeki farklı bir boyut. Ailem o kadar çok sevgiye boğdu ki gerçek hayatla yüzleşemedim. İlk okula gittiğimde hocamın beni tembel öğrenci olarak görüp sevmemesi, arkadaş ortamında sevilmemem veya hislerimin olduğu birini beni sevmemesi.. Dışarıdan birinin beni Ailem gibi sevmesi mucizevi birsey gibi geliyor artık.