1.
ter kokan yorgunluğuyum nefes nefese bir günün
güneş dolanır usuldan çekilir çocuk sesleri
savrulur duvarlara, ağıtlara soyunuk tedirgin güzelliğin
rengi üşüyen tablolara çizilir ekranlarda
yutarım sözcükleri bakışlarım damlar esrik
dilimi keserler
konuşabilir diye günderimi rüzgârlarla
sevmişim mapusluğuna çiçekler ağlar avuçlarım
parklara
·
299 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.