Nihayetinde her şey bir sınava tabi tutuluyor: Düşünceler, amaçlar, anlaşıldı sanılan dersler , başarıldı sanılan ilerlemeler ...
Üstelik bu sınav tek bir kağıt üzerinde yapılıyor: İnsanın kendi hayatı.
Daha iyi bir insan olmadıysan, dünyevi nesnelerden uzaklaşmadıysan, bedenin arzu, gereksinme ve duyularından bağımsız olamadıysan, saatler boyunca dizlerinin üstünde oturup meditasyon yapmak ne işine yaramıştır ki? Şiddet içeren pazar ekonomisinden yararlanmayı sürdürüyorsan, şiddetsizlik vaazları vermenin değeri nedir ki?
Hayat ve ölüm üzerine uzun uzun kafa yorup sonra dramatik bir sahne karşısında yapılması gerektiğini bildiğin şeyi yapamayıp eski, koşullanılmış tepkiyi veriyorsan, onca düşünmüşlük ne if a de eder ki?
.