Bir sığırcık sürüsü ansızın havalanıp açılıyor gökyüzünde. Selver düşünüyor ki o gün, cennet bu dünyadadır. Cennet bir ağacın pıtrak gibi çiçek açışı, yağmurun bereketi, bir kuş sürüsünün hep birlikte havalanışındaki şaşırtıcı sevinç, bir meyveyi istekle ısırmak, bir tohumun dölyatağına düşmesi, güneşin yorulmadan doğup batışıdır. İstemiyor ötesini, cennet burası, bu dünya işte…Ama belki bir yanı da cehennemdir. Bir yaprağın bile bir tersi bir yüzü varsa, iyilik ve kötülük varsa, acı varsa sevinç varsa, bütünü neden yarı cennet yarı cehennem olmasın? Ama gerçekte cennetti ne de olsa. İnsanlar bıkmadan cehenneme çevirmeye uğraşıyorlardı, onlar yapıyordu bunu elbet…
Sayfa 34Kitabı okudu
·
54 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.