Empati
Bir parmağın tırnağı derin kesilince diğer elin parmakları koşarak gelir: sarar, okşar, kardeşlerinin acısına ortak olurlar, değil mi? Vicdan, iki dünyasıdır ellerin: anında cennetidir ellerin, cehennemidir anında...
Kollarımı sallayarak yürümekten korkarım
Korkarım ki çocuklar korkar, sallanan sopalardan...
Boyu boyumdan kısa biri durunca yanımda, dizlerimi azıcık kırarım: yetmezse biraz daha...
Muslukları çocuk bildim, aniden uyandırmadım uykularından...
Avcı kendini vurunca üzülmem.
Boğa matadorun bağırsaklarını dökünce sevinirim.
Ey insanoğlu; doğarken ne iyi ne güzeldin.
Unuttun mu?
En az parmak kadar olabilmeliyiz
değil mi?
Sayfa 117 - Klaros Yayınları
23 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.