Önsözden Notlar
Din eğitimi alanındaki bütün sübjektif, olumsuz yaklaşımların önünü almak için öncelikle ihtiyaç duyulan şey, bu alana ait bilimsel bilgiyi üretmek suretiyle söz konusu faaliyetleri bilimsel temele oturtmaktır.
Sayfa 15
·
192 görüntüleme
Din Eğitimi Biliminin ülkemizde kurucusu olan Beyza Bilgin'in “Türkiye'de Din Eğitimi ve Liselerde Din Dersleri”, “Eğitim Bilimi ve Din Eğitimi” adlı çalışmaları, makaleleri, bu yönde ilk ve ön açıcı çalışmalardır.
bir gerçeği belirtmesi gereken kavramlar, o gerçeği anlamamızın önündeki en büyük engel haline gelebilmektedir. Bir başka kültürün kendi bütünlüğü içinde anlam ifade eden kelime veya kavram, bize olduğu gibi aktarıldığında ya hiçbir anlam ifade etmeden kalıyor yada yanlış anlamlar kazanıyor. Anlam farkının en azından çok az olacağı tahmin edilen vahiy kavramını örnek verebiliriz. Vahyin, söz gelimi, Hiristiyanlıktaki anlamıyla İslâm'daki anlamı örtüşmemektedir. Yine, Hıristiyanlığın hakim olduğu bir toplumsal ortamda oluşan sorunlar ve Hıristiyanlığın güdümündeki din eğitimi anlayış ve uygulamalarına ilişkin tespit ve değerlendirmelerin, Islâm özelinde de genel geçer gerçeklikler olarak algılanması, gerçeğin doğru anlaşılmasını önlemektedir. Çünkü Hıristiyanlığın sorunları, çoğunlukla İslâm'ın sorunları değildir.
Batı'lı bilim insanlarının dile getirdikleri yerel sorunların ve görüşlerinin, bizim bilim insanlarımız tarafından evrensel gerçekliklermiş gibi algılanma durumu yaygınlaşıyor. Hıristiyan Batı bağlamında tespit edilen sorunlar ve onların analizine ilişkin oluşturulan kavramsal çerçeveler, İslâm dünyasına olduğu gibi transfer edilebiliyor, Böylece bizim dünyamıza başka bir zihin dünyası ve kültürel kodları üzerinden bakılıyor; bizim dünyamız ve sorunlarımız, Batılı bakış açısıyla ele alınıp değerlendiriliyor. Dinsel çoğulculuk, çoğulcu din eğitimi kavramları gibi birçok kavramın içeriklendirilişinde bu durumla karşılaşabilmekteyiz
Bu eserde, Din Eğitimi Biliminin mahiyeti, alanı, görevleri gibi temel meselelerine odaklanıldı. Din Eğitimi Biliminin meseleleri ele alınırken evrensel bilimsel birikimden yararlanmakla birlikte İslâmi geleneğin ve özellikle de ülkemizin bu alandaki teorik ve pratik birikimi özellikle işe koşuldu. Hem de her ikisi eleştirel bir okumaya tabi tutuldu. Milli olanın, evrensel bir bakışla ele alınıp değerlendirilmesine özen gösterildi. Milli olanın, kendi kalarak evrensel nitelik kazanmasının yolları araştırıldı. Ülkemizde özellikle Cumhuriyet dönemi eğitim, din ve din eğitimi politikaları, din eğitimi faaliyetleri değerlendirildi; ancak bütün bunlar, din eğitimi biliminin oluşum ve gelişim sürecini ortaya koyma bağlamında yapıldı
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.