Bhabba’nın kolonyal gerçekliğin çevresinde örüldüğünü söylediği ikili sessizliğin izini anarşizmin tarihinde sürebilir miyiz?
Tüm devletçi siyasal yapıların ve iktidarların kurduğu egemen sessizlik ve bu yapılara bağlı tüm ‘özgürlükçü’ ve ‘eşitlikçi’ yazınların geliştirdiği uğursuz sessizlik...
Anarşistlerin anarşist adını almaları da aslında benzeri bir işleyişin tersten okunmasıydı.
Sayfa 92