Babam gülümsemeye çalışırken birden durdu, yine ağlamaya başladı. Elimi omzuna attım,azgın dalgaların kayalıklara attığı iki sandaldık o anda, "Üzülme baba, alt tarafı bir ev, alt tarafı beton parçası ya. Çalışır ederiz, yine alırız. Bende çalışırım bundan sonra,söz alırız bir ev daha."
"Ona üzülmüyorum ki ben, her ay evin taksitini ödedik de ne oldu. Bak, uçup gitti elimizden balon gibi. Keşke seni ağlatmasaydıkda çocukken. Keşke sana o akülü arabayı alsaydık. "
Sayfa 60Kitabı okudu
·
28 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.