Vaktimi nasıl geçirdiğim, uzun zamandan beri kimsenin umurunda
değil. İnsan yalnız yaşayınca, bir şey anlatmanın bile ne olduğunu unutuyor; dostlarla birlikte, inanılabilir şeyler
de ortadan kayboluyor. Olaylar da öyle. İnsan onlara da
aldırmaz oluyor: bir bakıyorsunuz, konuşan insanlar çıkıyor ortaya, bir bakıyorsunuz çekip gidiyorlar.