4-6 yaş grubuna cimnastik antrenörlüğü yapıyorum. Geçen sene ilk kez çalıştım ve beraber çalıştığım hocamı da öğrencilerimi de çok sevdim. Bu sene farklı bir bölgede, farklı bir hocayla çalışıyorum ve ilk günden beri sürekli geçen seneyle kıyaslıyorum her şeyi. İki hafta geçti hâlâ keşke geçen seneki öğrencilerimle çalışsam diyorum. Dün iki tanesini gördüm anneleri beni hatırladı ama kendileri hatırlamadı, yıkıldım resmen. Az önce galerimde fotoğraflarına denk geldim ve gözlerim doldu. İlk öğrencilerim diye mi bilmiyorum ama bendeki yerleri çok çok ayrı. Öğretmenlik böyle bir şey mi?
·
156 görüntüleme
Son üç yıldır okul öncesi öğretmenliği yapıyorum. 5 yaş grubu çocuklarla çalışıyorum. Her çocuk o kadar diğerlerinden farklı ve özel ki bunu çocuklarla yaşadıkça çok daha iyi gözlemliyorum. Yaptığınız iş sizi ne kadar mutlu kılıyor ise o kadar devam etme isteği içinde oluyorsunuz. Ve evet ilkler hep özel oluyor.
Çocuklarla olmak hem çok zor hem çok güzel🥹 tek olmadığıma da sevindim, bir ara o kadar karşılaştırma yaptım ki istemeden acaba neden böyle oluyor düşüncesine girdim
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.