Sezen Dursun yorumladı.
Hoşlandığınız bir kişiyle bir ilişkiye girdiğinizde genellikle bu kişiden neden hoşlandığınız konusunda gerekçeler bulmaya çalışırsınız. Sadece görmek istediğinizi görür ve o kişiyle ilgili hoşlanmadığınız şeyleri yadsırsınız. Sonra da varsayımlarda bulunursunuz. Bu varsayımlardan biri şudur:" Sevgimle bu kişiyi değiştirebilirim." Ama bu doğru değildir. Sevginiz hiç kimseyi değiştiremez. Eğer biri değişiyorsa değişmeyi seçtiği içindir, sizin onu değiştirebilme gücünüzden değil.
Bir süre sonra ikiniz arasında bir şey olur ve incinirsiniz. Birdenbire daha önce görmek istemediğiniz şeyleri görmeye başlarsınız. Üstelik şimdi de duygusal zehriniz gördüğünüz şeyi devasa boyutlara getirmiştir. Şimdi de duygusal acınızın nedeni olarak o kişiyi suçlarsınız.
Sayfa 73 - Ötesi Yayınları Türkçesi: Nil Gün
··
2.719 görüntüleme
Öne Çıkan Yorum
Bu neeee 😍 Muazzam tespitler... 👏 Yazar ışıl ışıl parladı gözümde alıntılarınızla..
Dikkatimi çekti,okumalıyım✨
Kesinlikle okumalısınız. Kişisel gelişim kitaplarından farklı bir kitap.;)
Değistirebilecegin sadece kendinsin...
Yazara katılamayacağım sevgi değiştirir bence her şeyi değiştirir eksik olan kişiler sevginin suçu yok yine de hayat çok kısa kimseyi değiştirmekle uğraşmayalım.
Yazar da aslında sevgi değiştirir ama kalıcı olarak değil diyor. Yani ben öyle anladım.
4 sonraki yanıtı göster
Melanie Klein'ın İdealleştirme kavramını çok güzel ifade etmiş yazar; çok ilginç ama bu sınırsız kredi, zulmedilme kaygısına karşı bir savunmadır :) Daha da ilginç olan bir süre sonra asıl idealleştirilen yöne düşman olunması😅 Bu nedenle bizi öven insanlara mesafeli durmakta fayda var, çünkü ilk yeren kişi de o olacaktır :)
Hayret/hayranlık duyduğumuz insanları tanıdıktan sonra bizden farklı olmadığını görünce ilk yeren biz oluyoruz, çok haklısın.;) Mesafe her zaman iyidir.
Ve tecrübe edilmiş bir gerçek olarak ifade edebilirim ki mevcut varlığının farkında olmayan yani kendini tanımayan insani hiçbir şey değiştiremez. Ki gösterilen sevgi kişiyi kendi enaniyetine tapan biri haline getirir çoğu zaman..Ancak varlık bilincinin olgunluğuna erişmiş insan kendini inşa edebilir ve değişebilir. Üstelik bu salt sevgiyle değil tecrübe ettiği istisnasız her eylem için geçerlidir.
Ve bir insan kendini ne kadar tanıyabilir? Kişinin kendisini tanıması bir ömrünü alır. Kendini tanımaya başlayan kişi degisebilir dediğiniz gibi. Yoksa kendimizin de inandığı sahte maskeler ile yaşarız.
1 sonraki yanıtı göster
Hoşlandığımiza gerekçeler mi buluyoruz yoksa gerekçelerden dolayı mi hoşlanıyoruz? Burası önemli ! İlki kör nokta ikincisi koşullu. Sevgiyle değiştirebileceğine inanması ilkini destekliyor. Eğer içinde iyilik varsa insanın, sevgi sedece tozunu alir, köklü değişiklik olacağını sanmıyorum. Kimse süper gücü olduğunu düşünmesin bence. Değişime zorlayan kişi kendine bi düşman yaratıyordur, bu şaşmaz. Çünkü kimse özünün kabul etmediği role adapte olamaz. ve o Kurtarıcı olanlar sonrasında mağdur tarafa geciyorlar. O sevgiyle değiştirmeye çalışanlari bı başkası gelip sevgiyle iyileştirmeye calisio kısır döngü. İşte İnsan psikolojisi.
Diğer bir noktadan bakış açım:
Değismek, aslında zorunda bırakan bı kavram... kişi tarafından olunca zorumuza gidiyor kabullenmiyoruz, hayat tarafından olunca ise çaktırmadan manipüle edildiğimiz için azcik rızamiz oluyor farkında olmadan kabulleniyoruz. Sancılı nihayetinde.
Aslında her ikisi de oluyor. Hoşlandığımız için kusurları göremiyoruz öncesinde. Sonrasında yazarın ikinci paragrafta dediği gibi bir şeyler oluyor ve o kusurları görmeye başlıyoruz. Ben de sizin gibi kimsenin kimseyi köklü olarak değiştiremeyeceğini düşünüyorum.
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.