Bir yandan anne-babasıyla yüzleşmek istiyor bir yandan da bu yüzleşmenin aileyi darmadağın edeceğini düşünerek endişeleniyordu. Lisedeyken bu duygularını kağıda dökmüştü, durumu hakkında birçok mektup yazmıştı:
O mektuplarda gerçekten içimdekileri dökerdim. Dayak yemenin, ihmal edilmenin bana neler hissettirdiğini yazardım. Sonra yazdığım mektupları şifonyerimin üzerine bırakırdım. Annemle babam bulup okurlar diye ümitlenirdim. Okuyan oldu mu bilmiyorum. Kimse bana bir şey söylemedi. Bir süre günlük tutmayı denedim. Onu da ortalıkta bırakırdım. Hâlâ bizimkilerin yazdıklarımı okuyup okumadıklarını bilmem...