"Çünki ancak hikayeleri anlatılan insanlar var oluyordu..."
Bu dəfə incələmə yazmaqdan ötə bir xatirəmi bölüşmək istəyirəm.
Deməli, dünən hardasa saat 11 olardı, "Serenad"ı bitirdiyimi zənn etdiyim halda "Seranad"ın məni bitirdiyi an... rəsmən kitaba sarılıb ağlayırdım, bu da anaların gözündən qaçarmı? Qaçmaz)
-Niyə ağlayırsan, kimə nə oldu? dedi
Susdum...susdum
Nadia öldü dedim...
Nadia öldü...
Öldü...
Max'ın Nadiası...
"Elveda, Max, elveda Nadia"...
...Əlvida, Serenad...