Mektup türünde okuduğum üçüncü ve aralarında en beğendiğim kitap. Sabahattin Ali'nin aile içerisindeki portresini çok iyi bir şekilde yansıtıyor. Bir yazar olarak dili ne kadar güzel kullandığını söylemeye bile gerek yok. Otobiyografik bir eser sayılabilir. Kronolojik olarak sıralanmış olması oluşturduğu olay örgüsüyle gayet akıcı yapıyor kitabı. Okurken keşke bana söylenmiş olsa dediğim bir çok cümle vardı içinde. Beni en çok etkileyen kısım da Sabahattin Ali'nin "Ben hep genç kalacağım. " dediği yerdi. Çünkü dediği gibi o hep genç kaldı...
