Cercas'ın harika eserlerinden biri. Keşke bitmeseydi. Mario ve gerçeklik algısı, kaybetme korkuları ve çöküş, insanın aslında düşüncelerinin eseri olması ve hayattaki duyguları yönetmenin önemi hepsi çok iyi bir edebi dille işlenmişti.
Okurken hiç bir zaman kaybı yaşamadığımı hissettim açıkçası, keşke unutsam ve baştan okusam. Her kütüphane de olması gereken bu eser insanlar ile aramızdaki mesafenin önemini ve bir çok konuyu kara mizah ile aktarırken bize aslında düşünme fırsatı veriyor hatta içten içe fark etmemizi bile sağlıyor diyebilirim.
Benden tam not aldı, bir kez daha.